کد مطلب:15000 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

راهكارهاي عملي تعميق گرايش جوانان و نوجوانان به مسائل مذهبي چيست ؟

تلاش شما براي آشنا ساختن جوانان با نمازو ديگر معارف، كاري بسارزشمند و مورد پسند است. دعوت مردم به آشنايي با خداوند و عبادت او ازبرجستهترين و متعاليترين امور است.
ج س 1 ـ راه كارهاي عملي تعميق گرايش جوانان و نوجوانان به مسائل مذهبيعبارت است از:
1 ـ ارائه الگوهاي عملي؛ يعني، روش الگويي وعرضه و نمونه، از مهمترينروشهاي تربيتي در اسلام است. آنان از راه مشاهده مستقيم عمل والدين،مربيان، فرهيختگان جامعه و...، حالات و رفتار اينها را ميبينند و از آنان الگوميپذيرند. پس دين آموزي بايد مستلزم عمل و رعايت عمل باشد. اگر تماميمبلغان دين و اساتيد و فرهيختگان به گفتههاي خود عمل ميكردند، گفتارشانمانند باران بر دشت سر سبز دلها فرو ميرفت؛ اما گفتا عالمان بيعمل، مانندباران رحمت الهي است كه بر تپهها ميبارد و از آن جا جاري ميشود و راهيبه درون تپهها نمييابد.
2 ـ مسأله دوم آموزش صحيح مسائل و احكام ديني است. نخستين مسأله،دامنة معرفتي است كه در دين بايد به نوجوانان و جوانان القا كنيم. معرفتخداي يگانه، مسأله خلقت، علم الهي، قدرت و ارادة او، عدالت خداوندي،هدايت و رهبري او، حسابرسي و معاد، احاطه و نظارت پروردگار بر بندگان،نعمتهاي بيشمار او، مفاهيم مذهبي مثل عبادت، قرب و تقوا، احسان ونيكي و... از جمله راههاي پرورش و نوسازي فطرت پاك جوانان است.
و نوسازي در اينجا بايد به دو مسأله توجه داشت:
الف) رعايت شرط سني ؛ زيرا هر سني مقتضايي دارد و بايد متناسب با فهم ودرك و توانايي او با وي ارتباط آموزشي برقرار كرد.
ب) شرط جنس است كه پسران و دختران در اين زمينه متفاوتاند.
3 ـ آرايش ظاهر (اعمال، رفتارها، مكانها و...)؛ غرض اين است كهبرنامهها و مراسم را گيرا و جذاب كنيم؛ مثلاً محل برگزاري مراسم را زيبا معطرنماييم.
4 ـ تشكيل گروه و دستههاي فرهنگي، هنري و ديني (مانند گروه شعر ونويسندگي، گروه سرود و تواشيح، گروه نقاشي و خط و...).
5 ـ تمرين زندگي اسلامي؛ اردوها و مسافرتهاي گروهي، يكي از بهترينشيوههاي جذب جوانان است.
6 ـ دوري از تحكم و اجبار؛ يعني، جوانان ما، دين گريز يا دين ستيز


نيستند؛ بلكه از تحكم و فرمانهاي اجباري فرار ميكنند. ما بايد ياد بگيريم كهآنان را دوست داشته باشيم و با عطوفت و مهرباني با آنها برخورد كنيم. و بهجاي تندخويي و الزام، از شيوههاي ديگر تبليغ و امر به معروف استفاده كنيم.
7 ـ سهلگيري و سرعت؛ از مطلب قبلي به اين ميرسيم كه خداوند دين رابراي آساني مردم ميخواهد نه در تنگنا و فشار قرار دادن آنها (يريد الله بكماليسر و لايريد بكم العسر) پس ما بايد دين واحكام و آداب آن را به شكليآسان، زيبا، قابل پسند و فهمپذير ارائه بدهيم.
8 ـ حركتهاي جمعي؛ اصولاً حضور جمع چشمگير است. اگر فعاليتهايديني و مذهبي را گسترش بدهيم و افراد بيشتري را جذب كنيم (مثلاً صد نفربراي قرائت قرآن) همين مسأله باعث جذب عده زيادي از افراد بيتفاوت ياكم رو ميشود.
9 ـ طولاني نكردن مراسمها و برنامههاي ديني و مذهبي؛
نگذاريم جوانان، نوجوانان و حتي كودكان، در مراسمهاي ديني و سايرفعاليتهاي مذهبي احساس خستگي كرده و زده شوند. بنابر اين بايد سعيكنيم مدت دعاها و برنامه را از 2 ساعت با يك ساعت و يا كمتر كاهش دهيم.
در اين راستا عمل به موارد زير ضروري مينمايد:
الف) استفاده از لذات كامي يا دهاني؛ گاهي مراسم را با يك شربت يا شيرينيميتوانيم جذاب كنيم؛
ب) زمينه سازي براي اغنا؛ مراسم اسلامي به صوري باشد كه لذاتگوناگوني را اغنا كند (لذتهاي عاطفي، زيبايي، آرامش روان، محبت و پيوندبا خدا و...)؛
ج) ذكر داستانها و قصههاي واقعي؛
د) دادن جوايز مختلف (به بهانههاي نظم و انضباط، رتبة درسي، خط زيباو...)؛
ه) استفاده از هنر: نمايش، سرود، صوت خوب، قرائت زيادي قرآن،كاريكاتور و طنز، نقاشي و خط و...؛
و) استفاده از ادبيات: متون ادبي، متنهاي حماسي و عاطفي، شعريسازنده، بحثهاي علمي، تحقيق و پژوهش و...؛
ز) استفاده از عواطف؛ روان شناسان ميگويند: عاطفه، خمير ماية گرايشمذهبي است. هر قدر پيوند و انس با مردم در امر دين بيشتر باشد، دين بيشتردر آنان نفوذ ميكند؛
ج) استفاده از جاذبة احسان و نيكي و خوش رفتاري.